Για μεγάλο χρονικό διάστημα, η τιμή του χαλκού παρουσίαζε οριακές διακυμάνσεις εντός και για τις αγορές επενδυτές δεν έπαιξε σημαντικό ρόλο. Τώρα όμως αυτό φαίνεται να αλλάζει. Από τον Απρίλιο, η τιμή του κόκκινου μετάλλου πλησιάζει τα 10.000 δολάρια ανά τόνο. Μέχρι στιγμής, υπήρξε συσχέτιση μεταξύ της παγκόσμιας οικονομικής κατάστασης ανάπτυξη και η ζήτηση για χαλκό. Ωστόσο, η ζήτηση αυτή τη στιγμή αυξάνεται σημαντικά παρά τις ενδείξεις επιβράδυνσης της παγκόσμιας ανάπτυξης.
Η τιμή αυτού του σημαντικού μετάλλου στο Χρηματιστήριο Μετάλλων του Λονδίνου αυξήθηκε την 1η Μαΐου έως και 1,7% στα 10.033,50 δολάρια ανά τόνο. Αυτή είναι η υψηλότερη τιμή από τον Απρίλιο του 2022. «Τα αμοιβαία κεφάλαια δεικτών και τα χρηματιστήρια που διαπραγματεύονται σε χρηματιστήριο σπρώχνουν χρήμα λιανικής στην αγορά μετάλλων», δήλωσε στο Reuters ο Ζαντίπ Ντάγκα του Metal Intelligence Center, μιας εταιρείας αναλυτών.
Σε τι χρειάζεται ο χαλκός;
Εάν θέλουμε να απελευθερώσουμε την παραγωγή ενέργειας από τη χρήση ορυκτών καυσίμων, αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο με την έξυπνη ηλεκτροδότηση της οικονομίας. Και ο χαλκός είναι απαραίτητος για αυτό. “Λόγω των φυσικών του ιδιοτήτων -κυρίως ηλεκτρικής αγωγιμότητας- ο χαλκός είναι η πιο σημαντική πρώτη ύλη στον ενεργειακό μετασχηματισμόΟ Joachim Berlebach της Earth Resource Investments στη Ζυρίχη δήλωσε στη DW.
«Αν θέλουμε πραγματικά να απομακρυνθούμε από τα ορυκτά καύσιμα, τις επόμενες τρεις δεκαετίες θα χρειαστούμε περίπου την ίδια ποσότητα χαλκού που έχει χρησιμοποιήσει η ανθρωπότητα σε όλη την ιστορία της», σημειώνει. Ο Michael Widmer, στρατηγός εμπορευμάτων στην Bank of America (BofA), επεσήμανε επίσης τη μετατόπιση της οικονομίας από τον άνθρακα ως τον κύριο λόγο για την αύξηση των τιμών. «Ο χαλκός χρησιμοποιείται σχεδόν σε κάθε κλάδο και επομένως θεωρείται οικονομικός δείκτης».
Αλλά από τη μια η ζήτηση αυξάνεται, από την άλλη η προσφορά παραμένει στάσιμη ή και μειώνεται, γεγονός που επίσης αυξάνει τις τιμές. Ο εμπειρογνώμονας των εμπορευμάτων Berlebach δεν εκπλήσσεται: “Η έλλειψη επενδύσεων σε νέα ορυχεία τα τελευταία 10 χρόνια σημαίνει ότι υπάρχουν πολύ λίγα ορυχεία χαλκού». Εφιστά επίσης την προσοχή στην έλλειψη επενδύσεων. «Με βάση τα δεδομένα που συνέλεξε ο Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας», λέει ο Widmer, «μπορούμε να υπολογίσουμε πόσο υψηλή θα είναι η ετήσια ζήτηση για χαλκό μέχρι το 2050. Στη συνέχεια θα είμαστε σε θέση να εκτιμήσουμε πόσα θα χρειαστούμε να επενδύσουμε σε νέα ορυχεία, στο τουλάχιστον 127 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως. Ωστόσο, μόλις 104 δισεκατομμύρια δολάρια επενδύθηκαν πέρυσι. Οι επενδύσεις μειώνονται από το 2012».
Μη επικερδής εξόρυξη χαλκού
Το συγκεκριμένο πρόβλημα δεν μπορεί να λυθεί γρήγορα. «Ακόμη και αν η τιμή του χαλκού συνέχιζε να αυξάνεται, η παραγωγή δεν θα μπορούσε να εκτοξευθεί στα ύψη γιατί περνούν έως και 15 χρόνια από την πρώτη γεώτρηση στην παραγωγή– λέει ο Μπέρλεμπαχ. «Λόγω της μείωσης της περιεκτικότητας σε μεταλλεύματα, τα νέα ορυχεία θα πρέπει να είναι μεγαλύτερα». Ωστόσο, σύμφωνα με τον Michael Widmer, τα νέα ορυχεία αντιμετωπίζονται συχνά με αντιδράσεις επειδή «η εξόρυξη χαλκού μολύνει το περιβάλλον».
Και επισημαίνει τη Handelsblatt σε ένα παράδειγμα από την Κεντρική Αμερική. Πέρυσι, η εταιρεία εξόρυξης First Quantum αναγκάστηκε να κλείσει το μεγαλύτερο ορυχείο χαλκού στη χώρα. «Αρχικά, υπήρχε μόνο σύγκρουση μεταξύ της κυβέρνησης και της First Quantum. Στη συνέχεια ακολούθησαν διαμαρτυρίες από την τοπική κοινωνία. Τελικά, η κυβέρνηση έκλεισε το ορυχείο και ανακοίνωσε ότι δεν ήταν πλέον διαθέσιμο».
Οι τιμές αυξάνονται και θα συνεχίσουν να αυξάνονται στο μέλλον
Ο αναλυτής της Bank of America Michael Widmer πιστεύει ότι οι τιμές θα παραμείνουν υψηλές. «Φυσικά μπορεί να υπάρξουν βραχυπρόθεσμες διορθώσεις, αλλά βλέπω τις τιμές να ανεβαίνουν μακροπρόθεσμα».
Η νορβηγική κυβέρνηση προετοιμάζει εξόρυξη βαθέων υδάτων στα ανοικτά των ακτών της χώρας. Στις αρχές του 2023, η αρμόδια ναυτιλιακή αρχή ανέφερε ότι υπήρχαν «σημαντικές ποσότητες ορυκτών πόρων» στα νορβηγικά ύδατα. Όχι μόνο ψευδάργυρος και κοβάλτιο, αλλά και χαλκός. Ωστόσο, φαίνεται απίθανο αυτό να ικανοποιήσει τη σημερινή «πείνα» για κόκκινο χρυσό.
