Το μυαλό παίζει περίεργα παιχνίδια. Όλοι γνωρίσαμε τον Γιώργο Παυλάκη, κορυφαίο Έλληνα γιατρό και ερευνητή, μέσω ζωντανών τηλεοπτικών συνδέσεων από τις ΗΠΑ τους πρώτους μήνες της πανδημίας. Ο Cool, του οποίου η ομιλία βασιζόταν πάντα σε επιχειρήματα, σήμανε τον κώδωνα του κινδύνου σε όλους όσους απέρριψαν τα εμβόλια και αντιτάχθηκαν στον κίνδυνο. Όταν λοιπόν τον είδα χθες το βράδυ στον Ιανό στη Σταδίου να μιλάει για τη συλλογή των ποιημάτων του που μόλις είχε εκδώσει ο Κατανιώτης, μου φάνηκε παράξενο, αλλά και τρυφερό: κάποιος που έχει τη δύναμη να αφαιρέσει τη σιδερένια πανοπλία της εξουσίας από μέσα του. πεδίο και να εκτεθεί σε κτήματα και σοφιστές λόγω της ευαισθησίας της ψυχής του. Ο Παυλάκης πέρασε σχεδόν πενήντα χρόνια στις ΗΠΑ, αλλά η σκέψη του παραμένει πάντα στην Ελλάδα, και ιδιαίτερα στα γεγονότα στο Πολυτεχνείο, που βίωσε στην «πρώτη γραμμή» ως φοιτητής ιατρικής, παρέχοντας πρώτες βοήθειες στους τραυματίες και βλέποντας τους αίμα των νεκρών συντρόφων του από κοντά.
Επέλεξε μάλιστα τις ημέρες της 50ής επετείου της εξέγερσης για να παρουσιάσει τη συλλογή «Ιστορίες από το παρελθόν», ο συμβολικός τίτλος της οποίας συνοψίζει όλα όσα είχε κρύψει μέσα του. Φαίνεται ότι για έναν γιατρό που περνούσε τον περισσότερο χρόνο του στην έρευνα, η ποίηση ήταν μια διέξοδος. Ποτέ όμως δεν αποφάσισε να δημοσιεύσει τα κείμενά του μέχρι σήμερα. Ωστόσο, από την πρώτη στιγμή ο «Ιανός» γέμισε με εκπροσώπους της γενιάς του πολυτεχνείου. Ο Κώστας Λαλιώτης κάθισε όρθιος δίπλα στον Στέφανο Τζουμάκα, περνούσε η Άννα Διαμαντοπούλου και εκείνη, η Ρέα Γαλανάκη, ο Τίτος Πατρίκιος και ο Παντελής Βούλγαρης κάθονταν στο ίδιο τραπέζι. Υπήρχε επίσης κάτι λεπτό στο πάνελ. Η πολύχρονη φίλη του Παυλάκη Ιωάννα Καρυστιάνη του κρατούσε το χέρι καθώς μιλούσε για το νέο του status.
«Νόμιζα ότι ο τίτλος της ομιλίας μου θα ήταν «Αγάπα τον φίλο σου για τα ποιήματά του», είπε χιουμοριστικά ο συγγραφέας. «Η μεγαλύτερη αρετή του ανθρώπου είναι να έχει καρδιά», είπε ο Λειβαδίτης και η ευγένεια και το ενδιαφέρον του Παυλάκη για όσους υποφέρουν είναι για μένα καθαρή ποίηση. Για το βιβλίο μίλησαν και ο συναγωνιστής της εξέγερσης Νίκος Σιδέρης και ο ποιητής Ντίνος Σιώτης. Τέλος, ο ίδιος ο γιατρός-ποιητής μίλησε, όπως πάντα σεμνός: «Το βιβλίο μου δεν αφορά το Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο, αλλά δεν μπορεί να αγνοήσει τα επιτεύγματα της νεολαίας μας. Είναι μια απόσταξη εμπειριών και συναισθημάτων, όπως ένα μπουκάλι στον ωκεανό, όπου κι αν πάει», είπε. Μια μικρή παρατήρηση: στην κατάμεστη αίθουσα Ianos, ελάχιστοι φορούσαν μάσκα Covid. Οπότε είδαν πραγματικά τον Παυλάκη ως ποιητή, όχι έναν γιατρό που μάλλον θα τους επέκρινε ότι δεν το φορούσαν…
