Τον Φεβρουάριο του 1964, η Αμερική βρισκόταν ακόμα σε έκπληξη. Η δολοφονία του Κένεντι, που είχε συμβεί μόλις λίγους μήνες νωρίτερα, συγκλόνισε όχι μόνο τη χώρα και τον πλανήτη, αλλά άρχισε να σκιάζει μια δεκαετία που υποσχόταν ξεγνοιασιά και… λουλούδια για τα παιδιά στις ΗΠΑ. Και μετά ήρθαν Οι Beatles. Το μουσικό φαινόμενο, που είχε ήδη κατακτήσει την Ευρώπη, προσγειώθηκε στη Νέα Υόρκη για πρώτη φορά φέτος τον χειμώνα, θέλοντας να κατακτήσει και την τεράστια αμερικανική αγορά. Δύο μέρες αργότερα, η ζωντανή τους εμφάνιση στο περίφημο Ed Sullivan Show παρακολούθησαν 73 εκατομμύρια τηλεθεατές. τηλεθεατές, αριθμός ρεκόρ, και στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε η πρώτη συναυλία στην Ουάσιγκτον.
Έξι δεκαετίες μετά την πρώτη επίσκεψη, το νέο ντοκιμαντέρ, που θα κυκλοφορήσει την επόμενη Παρασκευή, 29 Νοεμβρίου στο Disney+, περιγράφει λεπτομερώς τις δεκατέσσερις ημέρες που εδραίωσαν το βρετανικό συγκρότημα στην κορυφή της παγκόσμιας μουσικής σκηνής. Οπτικοακουστικό υλικό που συνέλεξαν οι πρωτοπόροι αδερφοί Meisley εκείνη την εποχή, οι οποίοι είχαν άμεση πρόσβαση στην καθημερινή ζωή «Φανταστικό 4»είναι η βάση του ντοκιμαντέρ γύρω από το οποίο ο παραγωγός Μάρτιν Σκορσέζε και σκηνοθέτης Ντέιβιντ Τεντέσκι – και οι δύο είχαν συνδεθεί στο παρελθόν με τους Beatles – δημιουργούν έναν συναρπαστικό θρύλο (περισσότερο από) ενός ποπ φαινομένου.
Στο Plaza Hotel της Νέας Υόρκης, οι Magic Four κάθονται μαζί. Αστειεύονται, μιλάνε στο τηλέφωνο, παίζουν τραγούδια, διαβάζουν πρωτοσέλιδα εφημερίδων που ανακοινώνουν την άφιξή τους στη χώρα. Είναι νέοι, στα είκοσί τους ακόμα, με χαρακτηριστικά πανομοιότυπα χτενίσματα και μια σχεδόν παιδική επιθυμία να ρουφήξουν όλα τα ζουμιά της ζωής και της φήμης που απέκτησαν σε σύντομο χρονικό διάστημα. Είναι επίσης γνωστό ότι, εκτός από συντρόφους, πρόκειται κυρίως για στενούς φίλους, με έναν αυθόρμητο τρόπο που μόνο σε άτομα αυτής της ηλικίας συναντάμε.
Έξω, στο δρόμο, μια στρατιά από νεαρά κορίτσια (κυρίως) περιμένουν υπομονετικά, κρατώντας αντικείμενα από εξώφυλλα άλμπουμ μέχρι υπογραφή και χειροποίητα δώρα για τα είδωλά τους. Όταν οι τελευταίοι εμφανίζονται στην είσοδο, ξεσπά υστερία και η απελπισμένη αστυνομία προσπαθεί να αποκαταστήσει τη βασική τάξη. Κάποιοι έξυπνοι το εκμεταλλεύονται αυτό πουλώντας κομμάτια από χρησιμοποιημένες πετσέτες Beatles στους θαυμαστές (!). Μερικά από αυτά τα εξαιρετικά ενθουσιώδη κορίτσια μιλούν στον φακό του ντοκιμαντέρ μετά από τόσα χρόνια. Οι αναμνήσεις τους μοιάζουν με εκείνες των ανθρώπων που έχουν συνέλθει από ένα κακό hangover. Ωστόσο, βλέπουμε ότι η υπερβολική αναγνώριση έχει ήδη αρχίσει να κουράζει τους Beatles. Ο φίλος τους Ronnie Spector και οι υπόλοιποι Ronettes τους έδιωξαν από την πίσω είσοδο του ξενοδοχείου, παίρνοντας τους για χοιρινά παϊδάκια στο Χάρλεμ. Κανείς δεν τους ήξερε πραγματικά εκεί…
Όλα αυτά εξιστορούνται σε ένα συνεχές πινγκ-πονγκ από τότε και τώρα, καθώς αρχειακά πλάνα διανθίζονται με σύγχρονες συνεντεύξεις, συμπεριλαμβανομένων δύο ζωντανών «Σκαθάρια», του Paul McCartney και του Ringo Starr. Ένα από τα θέματα που συζητούνται στο ντοκιμαντέρ είναι η δραματική στροφή στη μουσική που προκάλεσε οι Beatles, που έκτοτε επηρέασε για πάντα την πορεία της. Τοποθετημένο σε μια «μαύρη» γειτονιά της Νέας Υόρκης, ο φακός της Maisley αποτυπώνει την συγκρατημένη στοργή των κοριτσιών για το συγκρότημα, αλλά και την απροθυμία ορισμένων από τα αγόρια που προτιμούν τον Miles Davis. Στις μέρες μας, η δημοφιλής (ασπρόμαυρη) Billie Eilish διασκευάζει υπέροχα το «All My Loving», το τραγούδι που τρέλανε την Αμερική τον Φεβρουάριο του 1964.
