Εν αναμονή της έναρξης των πλέι οφ, που θα επιλέξουν και φέτος τον πρωταθλητή στη χώρα μας, μια μικρή ξενάγηση της αδερφής Κύπροςθα πείσει κάθε σκεπτικιστή ότι το 2024 η επιτυχία στο ποδόσφαιρο δεν είναι μόνο θέμα οργάνωσης, καλών επενδύσεων και πολλών εκατομμυρίων.
Χρειάζεσαι ακόμα ψυχή, πάθος, μαχητικό πνεύμα και καρδιά… λιοντάρι. Με τέτοια καρδιά στον πάγκο, πατέρα ΑΠΟΕΛ παίρνει την πρώτη θέση στα πλέι οφ, δίνοντας απόψε (7 μ.μ.) τον σημαντικότερο αγώνα για την κατάκτηση του τίτλου, μετά από πέντε άγονα χρόνια. Αγωνίζεται στον εντός έδρας χλοοτάπητα του περσινού πρωταθλητή Άρη Λεμεσού και αν κερδίσει θα μείνει επτά βαθμούς πίσω από τη δεύτερη θέση και θα γίνει το απόλυτο φαβορί.
ΑΥΤΟ Ρικάρντο Σα Πίντο, ο «Ρικάρντο ο Λεοντόκαρδος», όπως τον αποκαλούσαν οι οπαδοί της αγαπημένης του Σπόρτινγκ Λισαβόνας, είναι αυτός που παρ’ όλα τα προβλήματα κατάφερε να ενώσει τον σύλλογο από τη Λευκωσία και χάρη στο πνεύμα που τον διέθετε να αποκαταστήσει τη χαμένη του αίγλη. πάλι. Εξάλλου, ξέρει πώς να δίνει μάχες και να τις κερδίζει εκεί που οι άλλοι τα παρατάνε.
Πέρασαν δέκα χρόνια από τότε που είδαμε την Πορτογαλική προπονητική τρέλα στην Ελλάδα να θέλει να αναλάβει ΟΦΗαπό χίλια προβλήματα. Στη συνέχεια, παραμονές του πρώτου ημιτελικού κυπέλλου με αντίπαλο τον Παναθηναϊκό στο «Θ. Ο «Βαρδινογιάννης» πήγε τους παίκτες του στον κινηματογράφο για να δουν τον «300 Λεωνίδα», θέλοντας να τους θυμίσει ότι τους περιμένει μεγάλη μάχη…
Ακολουθούμενη από Ατρόμητος (δύο φορές) και περιοδείες στην Πορτογαλία (Belenenses, Braga, Moreirense), Σαουδική Αραβία (Al Fateh), Βέλγιο (Standard Liège), Πολωνία (Legia Warszawa), Βραζιλία (Vasco De Gama), Τουρκία (Gazandiepe) και Ιράν (Esteclal) . Μπήκε το καλοκαίρι στον ΑΠΟΕΛ, αντικαθιστώντας τον Βλάνταν Μιλόγεβιτς και κυριολεκτικά άλλαξε τα πάντα.
Με παίκτες σαν Λούκας Βιγιαφάνες, Τάσος Δώνης, Χοσέ Κρέσπο στην ενδεκάδα, έβαλε την ταυτότητά του στην ομάδα βάζοντας όλους τους παίκτες στα… κόκκινο. Όποιος δεν έχει διάθεση απλά… δεν παίζει. Οι γαλαζοκίτρινοι είδαν έναν τύπο στον πάγκο που εξέπεμπε απίστευτο πάθος, ούρλιαζε, έβριζε με τους φιλάθλους, κοκκίνισε, βίωσε έντονα κάθε δευτερόλεπτο, ενώ έπαιζε και με τους παίκτες του.
Με την πειθαρχία, τη σκληρή δουλειά στις προπονήσεις και το ψυχικό παιχνίδι με δυνατά σημεία τους παίκτες, υπερασπίστηκε τις επιλογές του μέχρι τον θάνατό του.
“Όποιος καυχιέται δεν παίζει”
«Θέλω πάντα να υπάρχει μια χαρούμενη ατμόσφαιρα στην ομάδα που προπονώ. Φυσικά, όταν χάνεις, είναι δύσκολο να συνεχίσεις να χαμογελάς, αλλά προσπαθώ πάντως. Θέλω να είμαι πάντα κοντά στους παίκτες, τις χαρές και τις λύπες τους και να μου λένε διάφορα για τη ζωή τους. Εγώ από την πλευρά μου τους βοηθάω ψυχικά, θέλω να είναι χαρούμενοι, πάντα στα πλαίσια του επαγγελματισμού φυσικά. Με την πειθαρχία έρχεται ο σεβασμός για τον συμπαίκτη και τον προπονητή σου. Ένας πειθαρχημένος παίκτης είναι ένας συγκεντρωμένος και πολλά υποσχόμενος παίκτης. Αυτό το ζητάω πάντα από όλους τους παίκτες μου. Δεν πρέπει να συγχέουμε τον συναισθηματισμό με την πειθαρχία. Ένας ποδοσφαιριστής μπορεί να είναι λυπημένος ή χαρούμενος, αλλά αυτό δεν πρέπει να κάνει τη δουλειά μας πιο δύσκολη. Θέλω απλώς μια δουλειά. Καταλαβαίνω αν κάποιος είναι αναστατωμένος. Αλλά αν δω ότι λειτουργεί, δεν θα έχω πρόβλημα να το χρησιμοποιήσω. Ποτέ όμως δεν θα βάλω έναν παίκτη που πονάει. Όλοι κάνουμε λάθη, συμπεριλαμβανομένου και εμένα, φυσικά. Όμως κάθε παίκτης πρέπει να δουλεύει όχι μόνο για τον εαυτό του, αλλά και για τους συμπαίκτες του. Όσοι δεν προσπαθούν κρατούν πίσω την υπόλοιπη ομάδα», είχε πει σε παλαιότερη συνέντευξή του κατά τη θητεία του στον Ατρόμητο.
Η γροθιά του Οκκά άλλαξε τα πάντα
Τόσο ως παίκτης, όπου ήταν αρχηγός της Σπόρτινγκ, όπου έπαιξε 45 φορές για τη χώρα του, όσο και ως προπονητής, η εκρηκτική του φύση δεν έχει αλλάξει.
Εκφράζει τα συναισθήματά του, συχνά στα άκρα, όπως έκανε στα 24 του, όταν επέκρινε δριμύτατα τον τότε Πορτογάλο προπονητή, Αρτούρ Χόρχε, επειδή τον άφησε εκτός αποστολής για τον αγώνα με τη Βόρεια Ιρλανδία.
Σχεδόν τρεις δεκαετίες αργότερα, ο 51χρονος Σα Πίντο γλίτωσε επίσης τους περιορισμούς στην Κύπρο. Στο φετινό ντέρμπι με την Ανόρθωση για την 5η αγωνιστική, σύμφωνα με επίσημα δημοσιεύματα, στην ανάπαυλα αφού έσπρωξε τον τέταρτο διαιτητή της αναμέτρησης και ήρθε σε έντονη αντιπαράθεση με τον αντίπαλο Ισπανό τεχνικό. David Gaylejoγρονθοκόπησε δύο φορές τον πρώην επιθετικό του Ολυμπιακού Γιαννάκη Οκκάπου υπηρετεί ως βοηθός προπονητή της Ανόρθωσης!
Ο Πορτογάλος τιμωρήθηκε με τετράμηνο αποκλεισμό από όλες τις διοργανώσεις, κάτι που -όπως αποδείχθηκε- προκάλεσε ακόμη μεγαλύτερο σοκ στην ομάδα.
«Πρέπει να ελέγξω τη συναισθηματική μου πλευρά. Είναι χαρακτηριστικό της προσωπικότητάς μου και δεν μπορώ να το αποφύγω. Είμαι ζώο στους αγώνες. Όταν με πληγώνουν, μερικές φορές γίνομαι άλλος άνθρωπος. Ως προπονητής πρέπει να είμαι πιο προσεκτικός, αλλά δεν είναι πάντα εύκολο» τόνισε ζητώντας συγγνώμη για την τιμωρία.
Η διοίκηση της ομάδας, απελπισμένη να χάσει τον προπονητή της για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα σε συνδυασμό με το κακό ξεκίνημά της στο πρωτάθλημα, έκανε αμέσως επαφές για τον διάδοχό του. Μάλιστα, η ανάσα ήρθε από τον Στάνιμιρ Στοΐλοφ, πρώην προπονητή της εθνικής Βουλγαρίας.
Ο Σα Πίντο, ο οποίος ήρθε στο ΑΠΟΕΛ και δήλωσε ότι «Ήρθα για τον τίτλο, όχι για τα χρήματα», γνωρίζοντας τα οικονομικά προβλήματα του συλλόγου, ένιωσε ότι τον είχαν εγκαταλείψει και με μια κίνηση τακτικής «γύρισε την κατάσταση».
Συμβουλευόμενος τον δικηγόρο του, με νομικό κόλπο «σταμάτησε» όλες τις κινήσεις της διοίκησης, προειδοποιώντας ότι σε περίπτωση απόλυσης είχε το δικαίωμα όχι μόνο να απαιτήσει όλα τα προβλεπόμενα στο ετήσιο συμβόλαιο (υπερωρίες, μπόνους απόκτησης τίτλου), αλλά και να διεκδικήσει και γενναιόδωρη αποζημίωση για την αμφισβήτηση της προσωπικής και επαγγελματικής του προσωπικότητας.
Κάτι που έκανε και αυτός Ιράν, τον τελευταίο του σταθμό, όπου τσακώθηκε με τον πρόεδρο της ομάδας. Η διοίκηση έκανε πίσω και αποφάσισε να μείνει με την τρέχουσα κατάσταση. Ο Σα Πίντο παρέμεινε, μαζί με τον στενό του σύντροφο και πρώην συμπαίκτη του στη Σπόρτινγκ, Χοσέ Ντομίνγκες, να κάθονται στον πάγκο κατά τη διάρκεια των αγώνων και να δίνουν τα πάντα στην προπόνηση, ενώ τους φόρτωσαν επίσης βαριά ψυχική. Δεν άργησε να δει τα αποτελέσματα. Βλέποντας το περιεχόμενο, όχι το θέαμα, πανηγύρισε τις νίκες από την κερκίδα και ενώθηκε με τους φιλάθλους του ΑΠΟΕΛ.
Τους άρεσε το φλογερό του ταμπεραμέντο, το επιθετικό στυλ του και της ομάδας του, καθώς και οι πανηγυρισμοί του με υψωμένες γροθιές και τα συνθήματα που τραγουδούσε μαζί τους. Ακόμη και όταν η καθυστέρηση στις πληρωμές έφτασε τους τρεις μήνες, διαχειρίστηκε άψογα την κατάσταση, τονίζοντας στους παίκτες του ότι δεν θα χάσουν χρήματα και ότι η πλήρης ανάκαμψη γι’ αυτούς θα ερχόταν τον Μάιο, όταν κατέκτησαν τον τίτλο.
Και τα δεδομένα δείχνουν ότι ο ΑΠΟΕΛ έχει μια «χρυσή» ευκαιρία να σηκώσει το τρόπαιο και να μπει στη νέα σεζόν ΟΥΕΦΑ κύπελλο πρωταθλητριώνπου θα αυξήσει σημαντικά τον προϋπολογισμό του συλλόγου.