Ποια θα μπορούσε να είναι η σχέση της τεχνητής νοημοσύνης με τα αρχεία, αυτό το πολύ σημαντικό πεδίο για την πολιτική, την ιστορία και την ανάπτυξη της χώρας;
Ειδικοί από διάφορους τομείς συναντήθηκαν για να συζητήσουν αυτό το θέμα σε εκδήλωση που διοργάνωσε το Ίδρυμα Κωνσταντίνου Σημίτη στην Αθήνα, στο «Μέγαρο Καρατζά» της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος.
«Η τεχνητή νοημοσύνη μας επιτρέπει να έχουμε πρόσβαση σε αρχειακό υλικό από το παρελθόν πολύ πιο εύκολα και πιο γρήγορα», σημείωσε ο Κωνσταντίνος Δασκαλάκης, καθηγητής στο Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Επιστήμης Υπολογιστών του MIT και επικεφαλής της Εθνικής Επιτροπής Τεχνητής Νοημοσύνης.
Δασκαλάκης: Στο μέλλον το μάθημα της ιστορίας θα διδάσκεται με πολύ πιο ευέλικτο τρόπο
Μέχρι τώρα, “οι ιστορικοί έπρεπε να τα αναλύσουν σχολαστικά, αλλά τώρα μπορείτε πολύ εύκολα να περιηγηθείτε σε αυτά τα αρχεία και να ακολουθήσετε τη δική σας διαδρομή μέσα από το αρχείο και χάρη σε αυτά τα εργαλεία, να δημιουργήσετε διαφορετικούς τύπους εμπειριών ανάλογα με το τι σας ενδιαφέρει”, περιέγραψε. . Στο πλαίσιο αυτό, και επειδή υπάρχει η δυνατότητα δημιουργίας διαφορετικών εμπειριών για τους μαθητές, ο κ. Δασκαλάκης εξέφρασε την ελπίδα ότι στο μέλλον «το μάθημα της ιστορίας θα διδάσκεται με πολύ πιο ευέλικτο τρόπο, ανάλογα με τα ενδιαφέροντα των μαθητών».
Ωστόσο, κορυφαίος Έλληνας επιστήμονας προειδοποίησε ότι τα εργαλεία τεχνητής νοημοσύνης «είναι εντυπωσιακά, αλλά όχι πάντα αξιόπιστα. Μπορεί να περιέχουν στερεότυπα που σχετίζονται με τα δεδομένα πάνω στα οποία χτίζονται τα μοντέλα». «Και εδώ είναι μια άλλη αλληλεπίδραση μεταξύ αρχειακού υλικού και τεχνητής νοημοσύνης. «Για να δημιουργήσετε ένα εργαλείο τεχνητής νοημοσύνης που έχει συγκεκριμένες αξίες, πρέπει να δημιουργήσετε αρχειακό υλικό που να αντιπροσωπεύει αυτές τις αξίες», πρόσθεσε. Τέλος, υπενθύμισε ότι αυτό που κάνει έναν άνθρωπο μοναδικό είναι ότι «ο άνθρωπος φέρνει νόημα. Η τεχνητή νοημοσύνη αναπαράγει πληροφορίες, είναι ένα εργαλείο».
Άννα Διαμαντοπούλου: Οι ψηφιακές δεξιότητες δεν θα αποδώσουν χωρίς σπουδές ανθρωπιστικών επιστημών
Η Άννα Διαμαντοπούλου, πρόεδρος του Δικτύου για τη Μεταρρύθμιση στην Ελλάδα και την Ευρώπη, πρώην επίτροπος της ΕΕ και πρώην υπουργός, τόνισε ότι «οι ψηφιακές δεξιότητες και όλη αυτή η ανάγκη κατανόησης και χρήσης ψηφιακών εργαλείων δεν θα λειτουργήσουν εάν δεν συνδυαστούν με ανθρωπιστικές σπουδές».
Αναφερόμενος στον ρόλο της πολιτικής, επεσήμανε ότι «το θεσμικό πλαίσιο είναι που θέτει τα όρια σε ό,τι αφορά το απόρρητο και τα προσωπικά δεδομένα. Δεύτερον, η προετοιμασία του κοινωνικού συνόλου. Απέναντι σε αυτή την ραγδαία εξέλιξη χρειάζεται ένα πολιτικό άλμα με τη συμμετοχή ανθρώπων που γνωρίζουν και ανθρώπων που έχουν το θάρρος».
«Στην Ελλάδα αποδεχόμαστε πολύ γρήγορα τον λάθος μύθο», σχολίασε η κ. Διαμαντοπούλου, προσθέτοντας: «Πρέπει να κάνουμε ένα σημαντικό βήμα για να μπούμε σε μια νέα εποχή και να αναδείξουμε όσο το δυνατόν περισσότερο την αισιόδοξη πλευρά για να δημιουργήσουμε ένα ερέθισμα στον κόσμο της εκπαίδευσης και πολύ νέοι που θα διαχειριστούν την τεχνητή νοημοσύνη».
Η καθηγήτρια της Σχολής Μηχανικών Συστημάτων Πληροφορικής και Επικοινωνίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου και πρόεδρος του Ινστιτούτου Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων και Τεχνολογίας Λίλιαν Μήτρου μίλησε περισσότερο για την επίδραση της τεχνητής νοημοσύνης σε θέματα απορρήτου. Η κ. Μήτρου υπενθύμισε ότι «η απειλή για την ιδιωτική ζωή δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή, αλλά υπήρξαν καθοριστικές στιγμές στην τεχνολογία που έθεσαν αυτό το ζήτημα». «Η διαφορά με την τεχνητή νοημοσύνη είναι ότι, σε συνδυασμό με τη δυνατότητα συλλογής πληροφοριών μέσω του Διαδικτύου των Πραγμάτων, χρειάζεται πολύ περισσότερες πληροφορίες και ταυτόχρονα παράγει πολύ περισσότερες πληροφορίες. Είναι μια αμφίδρομη σχέση και σημαίνει ότι απαιτούνται πολλές πληροφορίες για την εκπαίδευση αυτών των μοντέλων, κάτι που μοιραία αυξάνει τον κίνδυνο δικαιωμάτων», εξήγησε.
