Ο όρος «Ψηφιακός μετασχηματισμός» εμφανίζεται όλο και πιο συχνά σε συζητήσεις που δεν σχετίζονται αυστηρά με τον κλάδο της τεχνολογίας. Και πράγματι, αυτό δεν είναι πλέον ένα καθαρά τεχνικό θέμα συζήτησης.
πρόκειται αλλαγή εποχής, σχετικά με τη μετάβαση στην εποχή της ευφυούς εκβιομηχάνισης. Η μετάβαση έγινε με ένα ακόμη Βιομηχανική επανάσταση (την 4η μέραο), το οποίο, όπως και τα προηγούμενα, καθοδηγείται από την εξέλιξη των τεχνολογικών μας εργαλείων, που διαχρονικά ορίζουν το πολιτιστικό προϊόν κάθε εποχής.
Έτσι στο 1ο Η Βιομηχανική Επανάσταση, ο ατμός και οι μηχανές μας επέτρεψαν να εκτελούμε εργασίες που δεν μπορούσαν να γίνουν με το χέρι, με την ίδια ταχύτητα. Στις 2ο Η Βιομηχανική Επανάσταση, η ηλεκτρική ενέργεια και η γραμμή συναρμολόγησης άλλαξαν την οργάνωση της παραγωγής μας και κατέστησαν δυνατή τη μαζική παραγωγή. Στις 3 η ώραο Η βιομηχανική επανάσταση, οι υπολογιστές και το Διαδίκτυο μας έχουν κάνει δυνατή την επεξεργασία και τη μετάδοση πληροφοριών.
Τώρα στα 4ο μιλάμε για τη βιομηχανική επανάσταση Τεχνητή νοημοσύνη, δηλαδή για την τεχνολογία μαθαίνει από τις πληροφορίες που ελήφθησαν, οι οποίες προμηθεύω ΚΑΙ αυτοβελτίωση. Και έτσι επηρεάζει και μεταμορφώνει ριζικά κάθε πτυχή των κοινωνικών και οικονομικών μας δραστηριοτήτων: Ο τρόπος που εργαζόμαστε, μαθαίνουμε και ζούμε. Μπροστά σε αυτήν την ταχεία αλλαγή, στην οποία κάθε στάδιο είναι πολλαπλάσιο από το προηγούμενο, καμία χώρα, κλάδος ή εταιρεία δεν μπορεί να παραμείνει αμέτοχη.
Στη χώρα μας έχουμε συνηθίσει να ακούμε εδώ και πολλά χρόνια αποβιομηχάνιση. Ειδικά τις δύο πρώτες δεκαετίες του 21ου αιώναεσείς Στη δεκαετία του 1920, το φαινόμενο αυτό ενισχύθηκε από την τάση της παγκοσμιοποίησης, δηλ μετακίνηση της παραγωγής προϊόντων σε χώρες με χαμηλότερο κόστος εστίαση στον σχεδιασμό και την παράδοση υπηρεσιών.
Πρόσφατες κρίσεις υγείας και εφοδιαστικής αλυσίδας (γεγονότα στην Ουκρανία και την Ερυθρά Θάλασσα) μας έδειξαν ότι αυτή η τάση εγκυμονεί τεράστιους κινδύνους. Και ότι τουλάχιστον για ορισμένα κρίσιμα αγαθά, οι χώρες και οι ευρύτερες περιοχές πρέπει να έχουν βασική αυτάρκεια.
Για τη χώρα μας είναι ένα πράγμα μια μοναδική ευκαιρία γιατί έχει καλή ισορροπία μεταξύ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΟΣΤΟΣ, επίπεδο εκπαίδευσης του ανθρώπινου δυναμικού ΚΑΙ σημείο – στην είσοδο της Ευρώπης.
Ειδικά στον χώρο της παραγωγή φάρμακοένα πολύ κρίσιμο εμπόρευμα, έχουμε ένα ακόμη μεγαλύτερο πλεονέκτημα γιατί το έχουμε ήδη ισχυρή και δυναμική φαρμακευτική βιομηχανία, που όχι μόνο επέζησε των κρίσεων, αλλά στήριξε και συστήματα υγειονομικής περίθαλψης στη χώρα και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες κατά την περίοδο του κορωνοϊού.
Σε μια χώρα με το 2% του πληθυσμού της Ευρώπης, ο κλάδος έχει ήδη το 10% της παραγωγικής ικανότητας για γενόσημα φάρμακα, ενώ άλλες χώρες επικεντρώθηκαν αποκλειστικά στην έρευνα χωρίς αντίστοιχη παραγωγή.
