Μια μελέτη-βόμβα συνδέει την ιγμορίτιδα με σοβαρές ασθένειες

Σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύτηκε σε περιοδικό ανοιχτής πρόσβασης, η εκτεταμένη φλεγμονή της ιγμορίτιδας σχετίζεται με 40% μεγαλύτερο κίνδυνο να διαγνωστεί αργότερα με ρευματική νόσο.RMD Open».

Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν δεδομένα από το Rochester Epidemiology Project, ένα συνδεδεμένο σύστημα αρχείων υγείας για περισσότερους από 500.000 ανθρώπους που ζούσαν στην κομητεία Olmsted της Μινεσότα, από το 1966 έως το 2014.

Το δείγμα της μελέτης περιελάμβανε 1.729 ενήλικες που είχαν πρόσφατα διαγνωστεί με συστηματική αυτοάνοση ρευματική νόσο όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα, το αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο και το σύνδρομο Sjogren.

Τρεις ασθενείς χωρίς ρευματικές παθήσεις αντιστοιχίστηκαν σε κάθε έναν από αυτούς τους ασθενείς με βάση την ηλικία κατά τη διάγνωση και το φύλο.

Οι περιπτώσεις ιγμορίτιδας χωρίστηκαν σε περιόδους 1-5 ετών, 5-10 ετών και 10 ή περισσότερων ετών πριν από τη διάγνωση της ρευματικής νόσου.

Λαμβάνονται επίσης υπόψη πιθανοί παράγοντες επιρροής, όπως:

• ηλικία,
• βάρος i
• το κάπνισμα τη στιγμή της διάγνωσης της ρευματικής νόσου,
• φύλο,
• φυλή i
• ιθαγένεια.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το ιστορικό ιγμορίτιδας συσχετίστηκε με 40% αυξημένος κίνδυνος εμφάνισης οποιασδήποτε νέας ρευματικής νόσουμε τη συσχέτιση να είναι ισχυρότερη για συστηματικά αυτοάνοσα ρευματικά νοσήματαόπως το αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο (επταπλάσιος κίνδυνος) και το σύνδρομο Sjogren (υπερδιπλασιασμένος κίνδυνος).

Επιπλέον, η οξεία ιγμορίτιδα συσχετίστηκε με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης οροαρνητική ρευματοειδής αρθρίτιδα (με συμπτώματα αλλά χωρίς ανιχνεύσιμα αντισώματα) κατά 18%.

Η συσχέτιση μεταξύ της ιγμορίτιδας και της νεοδιαγνωσθείσας ρευματικής νόσου ήταν ισχυρότερη τα 5-10 χρόνια πριν από την έναρξη των συμπτωμάτων, όπου ο κίνδυνος ήταν 70% υψηλότερος συνολικά, τρεις φορές υψηλότερος για το σύνδρομο Sjogren και διπλάσιος για τη ρευματική πολυμυαλγία. Όσο πιο συχνά επεισόδια ιγμορίτιδας, τόσο μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος επαναδιάγνωσης της ρευματικής νόσου.

Ωστόσο, οι ερευνητές εξηγούν ότι πρόκειται για μια μελέτη παρατήρησης, επομένως δεν μπορούν να εξαχθούν τελικά συμπεράσματα σχετικά με τους αιτιολογικούς παράγοντες. Παραδέχονται επίσης ότι τα ευρήματά τους είναι περιορισμένα, συμπεριλαμβανομένου του κυρίως λευκού πληθυσμού της μελέτης και μικρού αριθμού περιπτώσεων ορισμένων τύπων ρευματικών παθήσεων. Προσθέτουν επίσης ότι η αντίστροφη αιτιότητα δεν μπορεί να αποκλειστεί και ως εκ τούτου τα ίδια τα ρευματικά νοσήματα αυξάνουν τον κίνδυνο ιγμορίτιδας.